Όταν έχει ολοκληρωθεί μια δράση, μια εκδήλωση, είναι τόσο δύσκολο να βρεις λόγια να την περιγράψεις…Τόσες εικόνες, τόσα συναισθήματα πώς να χωρέσουν σε λίγες λέξεις;;; Ύστερα πάλι φοβάσαι μήπως υπερβάλλεις και δεν είσαι αντικειμενικός…Αλλά αυτό ας το κρίνετε καλύτερα εσείς….
Το Σάββατο 1/2/2014 και ώρα 19.00 μ.μ. πραγματοποιήθηκε στο γεμάτο, από παιδιά, γονείς, εκπροσώπους της Περιφέρειας Προσκόπων Θες/νίκης, εκπροσώπους φορέων του δήμου Παύλου Μελά, δημοτικούς και τοπικούς συμβούλους, Δημοτικό Θέατρο «Άννα Παπαπαναγιώτου» στην οδό Μαυρομιχάλη στην Πολίχνη, η καθιερωμένη κοπή βασιλόπιτας του συστήματος μας.
Μια κοπή πίτας όμως που δεν έμοιαζε με καμία άλλη προηγούμενων χρόνων. Είχε έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα γιατί εμείς οι πρόσκοποι…. «δεν περνάμε μόνο τη γιαγιά απέναντι»!!!
Για την προετοιμασία της δουλέψαμε όλοι, μικροί μεγάλοι, πρόσκοποι και μη, με πολύ κέφι και μεράκι για να είναι το αποτέλεσμα μοναδικό…Πρώτο σημαντικό χαρακτηριστικό της ήταν ότι είχε παρουσιαστή που….δεν είναι καν πρόσκοπος!!!
Η εκδήλωση «άνοιξε» μ’ ένα ολιγόλεπτο χιουμοριστικό σκετς, προετοιμασμένο από την ομάδα προσκόπων, όπου δυο πρόσκοποι στην προσπάθεια τους να περάσουν μια γιαγιά από μια διάβαση, την χτυπάει ένας ποδηλάτης κι αυτή σωριάζεται κάτω….Τί κάνουν λοιπόν αυτοί;
Μια κοπή πίτας όμως που δεν έμοιαζε με καμία άλλη προηγούμενων χρόνων. Είχε έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα γιατί εμείς οι πρόσκοποι…. «δεν περνάμε μόνο τη γιαγιά απέναντι»!!!
Για την προετοιμασία της δουλέψαμε όλοι, μικροί μεγάλοι, πρόσκοποι και μη, με πολύ κέφι και μεράκι για να είναι το αποτέλεσμα μοναδικό…Πρώτο σημαντικό χαρακτηριστικό της ήταν ότι είχε παρουσιαστή που….δεν είναι καν πρόσκοπος!!!
Η εκδήλωση «άνοιξε» μ’ ένα ολιγόλεπτο χιουμοριστικό σκετς, προετοιμασμένο από την ομάδα προσκόπων, όπου δυο πρόσκοποι στην προσπάθεια τους να περάσουν μια γιαγιά από μια διάβαση, την χτυπάει ένας ποδηλάτης κι αυτή σωριάζεται κάτω….Τί κάνουν λοιπόν αυτοί;
Μετά το καλωσόρισμα του αρχηγού του συστήματος τη σκυτάλη πήρε η αγέλη Λυκοπούλων η οποία έπαιξε ένα θεατρικό με κατάλληλα για το θέμα του σκηνικά.
Το θεατρικό «έκρυβε» πολλές από τις αρχές του Προσκοπισμού και προσπάθησε να περάσει μηνύματα για τη μοναξιά και την απομόνωση των παιδιών της πόλης μέσα στο τσιμέντο, για την έλλειψη χώρων ψυχαγωγίας στις γειτονιές, για την αδιαφορία των μεγάλων απέναντι στα θέματα αυτά των παιδιών αλλά και τα αισιόδοξα μηνύματα της αλλαγής πολλών άσχημων καταστάσεων όταν όλοι μαζί, μικροί και μεγάλοι, άνθρωποι με εξουσία και μη, συνεργαζόμαστε και συμπράττουμε.
Όλα αυτά βέβαια γιατί κάπου, σε κάποια γειτονιά, υπάρχει η χαρούμενη, αισιόδοξη και γεμάτη όρεξη παρέα των Λυκοπούλων που νοιώθει ότι έχει τη δύναμη να τα αλλάξει όλα όταν πείσει και τους υπολοίπους…
Το θεατρικό «έκρυβε» πολλές από τις αρχές του Προσκοπισμού και προσπάθησε να περάσει μηνύματα για τη μοναξιά και την απομόνωση των παιδιών της πόλης μέσα στο τσιμέντο, για την έλλειψη χώρων ψυχαγωγίας στις γειτονιές, για την αδιαφορία των μεγάλων απέναντι στα θέματα αυτά των παιδιών αλλά και τα αισιόδοξα μηνύματα της αλλαγής πολλών άσχημων καταστάσεων όταν όλοι μαζί, μικροί και μεγάλοι, άνθρωποι με εξουσία και μη, συνεργαζόμαστε και συμπράττουμε.
Όλα αυτά βέβαια γιατί κάπου, σε κάποια γειτονιά, υπάρχει η χαρούμενη, αισιόδοξη και γεμάτη όρεξη παρέα των Λυκοπούλων που νοιώθει ότι έχει τη δύναμη να τα αλλάξει όλα όταν πείσει και τους υπολοίπους…
Η βραδιά συνεχίστηκε μ’ ένα βίντεο αφιερωμένο στα «100 χρόνια Πρόσκοποι Θεσ/νίκης» μιας και η πόλη μας φέτος γιορτάζει τη μοναδική αυτή ιστορική στιγμή για τη συμβολή των Προσκόπων στην κοινωνία.
Σε σκηνικό φωτιάς, με συνοδεία κιθάρας η ομάδα προσκόπων «ζωντάνεψε» την αίθουσα τραγουδώντας τον «Προσκοπάκο» (Γιουπί για για) δείχνοντας την ομορφιά που έχουν αυτές οι στιγμές για όποιον τις ζει!!!
Κι έφτασε η στιγμή για το βίντεο απολογισμού των δράσεων του συστήματος για τη χρονιά που πέρασε, όπου παρουσιάστηκαν οι σημαντικότερες από αυτές γιατί…..για όλες θα χρειαζόταν πολύυυυυυς χρόνος….
Ξανά στη σκηνή η ομάδα προσκόπων η οποία, αυτή τη φορά σε σκηνικό κατασκήνωσης, ψήνοντας μάλιστα λουκάνικα!!!, τραγούδησε το «Θυμήσου όπου πας» και μας συγκίνησε καθώς αυτό το τραγούδι «ξυπνάει» πάντα όμορφες αναμνήσεις.
Σειρά είχαν τα βίντεο για τις κατασκηνώσεις του 2013 της αγέλης και της ομάδας στο Κουρί Κοζάνης.
Παιδιά και γονείς χάρηκαν, για άλλη μια φορά, βλέποντας τη «μαγεία» αυτής της μοναδικής εμπειρίας που λέγεται «κατασκήνωση».
Σε σκηνικό φωτιάς, με συνοδεία κιθάρας η ομάδα προσκόπων «ζωντάνεψε» την αίθουσα τραγουδώντας τον «Προσκοπάκο» (Γιουπί για για) δείχνοντας την ομορφιά που έχουν αυτές οι στιγμές για όποιον τις ζει!!!
Κι έφτασε η στιγμή για το βίντεο απολογισμού των δράσεων του συστήματος για τη χρονιά που πέρασε, όπου παρουσιάστηκαν οι σημαντικότερες από αυτές γιατί…..για όλες θα χρειαζόταν πολύυυυυυς χρόνος….
Ξανά στη σκηνή η ομάδα προσκόπων η οποία, αυτή τη φορά σε σκηνικό κατασκήνωσης, ψήνοντας μάλιστα λουκάνικα!!!, τραγούδησε το «Θυμήσου όπου πας» και μας συγκίνησε καθώς αυτό το τραγούδι «ξυπνάει» πάντα όμορφες αναμνήσεις.
Σειρά είχαν τα βίντεο για τις κατασκηνώσεις του 2013 της αγέλης και της ομάδας στο Κουρί Κοζάνης.
Παιδιά και γονείς χάρηκαν, για άλλη μια φορά, βλέποντας τη «μαγεία» αυτής της μοναδικής εμπειρίας που λέγεται «κατασκήνωση».
Στη συνέχεια όλη η αίθουσα έπαιξε το διαδραστικό παιχνίδι γενικών γνώσεων που είχε ετοιμάσει η κοινότητα ανιχνευτών. Ένα παιχνίδι με γνωμικά, βίντεο, γενικές γνώσεις, σπαζοκεφαλιές, προσεγμένο και διασκεδαστικό που τους έκανε όλους ενεργητικό «κομμάτι» της όλης εκδήλωσης.
Σημαντική επίσης στιγμή της βραδιάς, αυτή της απονομής πλακετών σε 2 υπαλλήλους του δήμου Παύλου Μελά, τον κο Αναστασιάδη Ευστάθιο και τον κο Μαριάδη Μάκη, για την συνεργασία τους, την υποστήριξη τους και τη συνεχή προσφορά τους σε πολιτιστικές και περιβαλλοντικές δράσεις που το σύστημα μας συνδιοργάνωνε με το δήμο.
Ακολούθησε η κοπή της πίτας, που κομμάτια της κόπηκαν και για τους εκπροσώπους των φορέων του δήμου, που μαζί τους το σύστημα μας έχει συνεργαστεί σε πολλές δράσεις και μας τίμησαν με την παρουσία τους.
Η ομάδα προσκόπων ανέλαβε όμως να μας βάλει και να προβληματιστούμε μ’ ένα εξαιρετικό ποίημα που ετοίμασε και απήγγειλε για να «Μιλήσει γι΄ αυτούς…» που δεν μπορούν να το κάνουν!!! Λόγια που πρέπει να ειπωθούν, πρέπει να ακουστούν για να κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο.
Έτσι, σε χαμηλούς τόνους , έκλεισε η βραδιά, τραγουδώντας ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, «το τραγούδι του αποχωρισμού» για ν’ αποχαιρετήσουμε τη χρονιά που πέρασε αλλά και να ΥΠΟΣΧΕΘΟΥΜΕ ότι συνεχίζουμε και να διαπιστώσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι…
Ας είμαστε όλοι καλά, να έχουμε μια ευτυχισμένη νέα χρονιά και ας ευχηθούμε με αισιοδοξία όλα να πάνε καλύτερα για όλο τον κόσμο και σ’ όλα τα επίπεδα.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ